Dışkılamada zorluk mu yaşıyorsunuz? Peki normali ne?

NORMAL DIŞKILAMA

Normal kişilerde dışkılama sıklığı günde 3 defa ile haftada 3 defa arasında değişir.

Ağız yoluyla alınan gıdalar mide ve ince barsaklarda sindirildikten sonra atıklar kalın barsağa ulaşır. Kalın barsakta dışkı formuna dönüşen atıklar sigmoid kolon denilen kalın barsağın son kısmında depolanır. Bu depolanmayı rektosigmoid açılanma sağlar ve belli bir miktarın üzerine çıkan dışkı oluşturduğu basınç ile rektuma geçer. Rektum duvarının gerilmesi merkezi sinir sistemine dışkılama ihtiyacının doğduğunu bildirir.

Dışkılama hissi oluşmadan tuvalete gidilerek gereksiz ıkınmalar veya dışkılama hissi oluştuğunda ertelenmesi anismus, hemoroid, rektal prolapsus gibi patolojilerin oluşmasına neden olabilir.

Dışkılama hissinin oluşması, tuvalete giderek ihtiyaç gidermek için doğru zamanın geldiğini gösterir. Ancak dışkılama için hissin oluşması tek başına yeterli değildir. Bu evrede doğru pozisyon, doğru nefes ve doğru ıkınma gereklidir. Tüm bunlar oluştuğunda rekto-anal inhibitör refleks denilen bir mekanizma devreye girer. Karın içi basınç artar, gaita anal kanala doğru ilerletilir, anal bölgedeki puborektal kas gevşer ve rektumdaki açılanma kaybolur. Anüs etrafında yerleşen kasların gevşemesi ile gaita anal kanaldan dışarı atılır.

Dışkılama için en doğru pozisyon çömelmedir. Klozete oturma rekto-anal inhibitör refleksi yeterli düzeyde uyarmayabilir ve puborektal kas gevşeyerek anorektal açı düzleşmeyebilir. Bu nedenle klozete oturulduğunda dizleri omuz hizasına kadar yükselten bir yüksekliğin ayak altına konulması uygun olur. Ayrıca ıkınma nefes alıp verme (diyafram nefesi) ile bir uyum içinde olmalıdır. Çünkü diyaframın kasılıp gevşemesi sempatik aktiviteyi blokaja uğratır, parasempatik aktivite artar ve kalın barsak hareketleri artıp makat çevresindeki kaslar gevşer.

Doğru dışkılama için doğru nefes önemlidir. (Diyafram nefesi)